Deze kruising van een wilde Amerikaanse framboos met de gewone is een spectaculaire doorbraak. Ze heeft een bijzondere, wat rokerige harsachtige sterk aromatische smaak en bevat, zoals de donkere vruchten verraden, veel anthocyaan. Zeer gezond en lekker dus. Het is een verbetering van 'Black Jewel' vanwege betere smaak, meer opbrengst en omdat ze als herfstframbozen op eenjarig hout draagt. In het voorjaar knip je haar dus tot de grond terug. Ze rijpen in augustus / september.
Daar is weer zo'n gekke ingewikkelde kruising. Helemaal duidelijk is haar genetische oorsprong niet. Dat is een vraag voor D. Jennings van het het Scottish Crop Research Institute waar ze in 1988 werd gevonden.
De paarse vruchten rijpen in de eerste helft van juni.
Qua smaak houdt ze het midden tussen braam en framboos. De vruchtjes zijn relatief klein. Ze is doornloos, maar niet bijzonder ziekteresistent, dat hoeft bij braambozen geen probleem te zijn.
Een framboos mag je dit misschien officieel niet noemen. Maar ze zijn nauw verwant, groeien hetzelfde en vragen dezelfde verzorging als zomerframbozen. Vruchten komen aan het tweejarig hout. Je snoeit dus afgedragen oude takken tot de grond weg.
'Black Jewel' is zeer ziekteresitent en geeft een grote opbrengst aromatische vruchten.
Bijna een onkruid dat zich in onze vuurborder verplaatst via doorgebogen takken die steeds weer aanwortelen.
Je kunt ze natuurlijk ook netjes aanbinden en in toom houden.
Helemaal probleemloos.
Maar vooral heerlijk en prachtig met fijne rode haartjes op de stengels en de wit viltige onderkant van het blad. De bloemen en vruchten zijn net bloemstukjes.
Heerlijke sierstruik.
Een grote zonaanbidder met donker gele bloemen. Het dikke blauw-grijze blad heeft sierwaarde voor bijvoorbeeld een grijze border. De bloemen hebben een opvallend zwart, kogelvormig hart en afhangende donkergele bloemblaadjes. Slakken zijn er dol op. Zet ze op een stoffige plek in de zon.
Hier gaat het alleen om de bloembodem want bloemblaadjes ontbreken. De schutbladen nemen die rol over in het groen. Wat overblijft is de conische zwarte bloembodem met een groen kransje en dat wordt in onze borders meestal heel leuk gevonden.
Bloemschikkers worden hier heel hebberig van.
Subtiel, maar dus niets mis mee.
Wacht even, het is een zurig, maar ook een van de mooiste bladsierplanten die ik ken!. De schoonheid en kracht van deze plant verbazen mij al jaren. Zowel in de zomer als de wat zachtere winter. De blaadjes zijn zilveren wapenschildjes die een dichte heuvel vormen. 'Silver Shield' groeit fors uit, maar woekert niet, zaait zich vrijwel niet uit en stelt ook geen bijzondere standplaatseisen. Het blad kan ook culinair worden gebruikt, nee, is zelfs de beste culinaire zuring vanwege het zachte blad.
De bijzondere bladvorm met blauwe glans doet mij denken aan middeleeuwse kruidentuinen.
Als kruid gebruik je het maar zeer met mate, af en toe een paar bladpuntjes. Het kan abortief werken, dus liever niet van de wijnruit snoepen als je zwanger bent. De etherische olie in het blad kan in de zomer blaasjes op de huid veroorzaken.
De rups van de Koninginnen Page kan er maar niet genoeg van krijgen.
Deze fantastische recente vondst van Rolando Uria, de rood-roze variant van 'Amistat', heeft fuchsia-rode bloemen uit zwarte knoppen.
Ook deze komt uit warme streken en is het randje winterhard. De kans dat ze in de volle grond overleeft is groot.
De bloemen verkleuren onder invloed van de temperatuur en laten soms wat paars zien.
Iedereen houdt van haar, dus ze zal net als 'Amistad' wel weer snel uitverkocht raken.
Wow paars, deze kruising van Salvia guaranitica x S. gesnerifolia uit Argentinië.
Zwarte knoppen en donker paarse bloemen.
Eindeloos en rijk bloeiend.
Ze is wat op het randje, dus eventueel in een pot planten die in de koude kas of garage gemakkelijk overwintert. Waaghalzen laten ze ook wel met succes in de volle grond. Dat doen we zelf natuurlijk ook.
Een moet hebben salie.
Blauw is bij herfstsalie een wonder maar het lukt steeds beter en vooral aangenaam zachtblauwe kruisingen te selecteren zoals 'So Cool Pale Blue' en nu deze van Jan Debusschere.
Het is een sprookje. Bijna lichtgevend zo helder is deze kleur.
Nu zijn wij weer aan de beurt. Binnenkort introduceren we 'Super Pixels'.
Voorlopig genieten we nog volop van deze sprankelende splinternieuwe heerlijkheid.
Dit snoepje is ook een van die fijne introducties die ons sortiment in 2019 verrijken.
Dysons maakte een kruising van een onbekende soort met een Salvia uit de Micophylla groep en vond zo deze compacte stralende nieuwigheid.
Salvia uit de Micophylla groep zijn half winterhard maar kunnen de meeste winters op een beschutte plek in de volle grond overleven. Ze verdragen tenminste -10.
De afgelopen jaren zijn we verblijd met twee geweldige liefdadigheidssalies; 'Ember's Wish' en 'Wendy's Wish' gevonden door John Fisher. Nu krijgen ze een zusje.
Heeft hij de beste tot het laatst bewaard? Nee, want er komt nog een roze aan. Maar dit is mijn favoriet uit de serie. Zeer donker blad en stengels lange dieprode bloemen.
Ze verdragen aardig wat vorst en zijn gemakkelijk in een koude kas volledig terug geknipt te overwinteren
Laat niets te wensen over.
De grote zus van Salvia 'Waverly', beide zijn waarschijnlijk kruisingen van Salvia leucantha x Salvia chiapensis.
'Phyllis Fancy' is het meest indrukwekkend. Ze werd gevonden in het Arboretum van Santa Cruz en vernoemd naar Phyllis Norris
Heerlijke romige violet-witte bloemetjes aan lange inkt-paars behaarde stelen.
Ze heeft bij ons haar eerste winter in de volle grond prima overleefd. Je kunt er natuurlijk ook een potplant van maken die je in een koude kas of garage overwintert.
Deze kruising van Salvia guarantica x Salvia orbingnaei is geselecteerd in Argentinie door Rolando Uria en Francisco Lozano en in 2022 geïntroduceerd op de Chelsea Flowershow.
Het is een compacte vorm met het uiterlijk van Salvia guaranitica. Ze zou nog iets winterharder zijn dan de originele 'Amistad' die we hier samen met de rest van de guaranitica's succesvol in de volle grond laten overwinteren.
Weer een vriend erbij.
Er is veel beweging op het Salvia guaranitica front. De grenzen worden voortdurend verlegd. In 1996 hadden we de fantastische 'Argentine Skies', 'Blue Enigma' en 'Purple Majesty'. In 1912 legde 'Amistad' de lat nog hoger en in 2019 waren we verbluft over 'Amante'. Ze zijn zo populair dat we er nooit genoeg van hebben. 'Rockin' Deep Purple' uit 2020 is nog wat compacter en bloeit nog wat uitbundiger en langer.
In strenge winters afdekken met vliesdoek, stro of sparrentakken, of in pot houden.
Een zaailing van Salvia 'Red Velvet' gevonden door Diederik Riethorst in 2000. Door ons geïntroduceerd in 2002.
Subliem van kleur, rijkbloeiend. De grote donkere konings-rode bloemen zijn spectaculair.
In hetzelfde jaar op twee tuinbeurzen in voor- en najaar onderscheiden als beste plant van de show.
Met algemene instemming dus; de beste rode, een non stop show.
Nu we toch in het geurende blad zitten; dit is een van de verschillende vormen van de fruitige ananassalie.
De voordelen van deze: rijk en vroeg bloeiend, sierlijk hartvormig blad en de bloemen zijn evengoed eetbaar, voortreffelijk in salade of vruchtendrank. Een minpuntje is dat de geur iets minder sterk is dan van die van kampioen ananassalie, 'Scarlet Pineapple' dit wordt door extra vroege bloei ruimschoots gecompenseerd.
De ware ananassalie. Het blad ruikt meer naar ananas dan ananas naar ananas ruikt. De bloemen hebben een zachte ananassmaak met een druppel zoete nectar onderin. Het zijn de lekkerste bloemen die ik ken. Ze bloeit laat in het jaar of heel vroeg in het voorjaar, want dit is een kortedagplant.
De wortel is winterhard tot -15oC en overleeft de meeste winters in de vollegrond.
Een heerlijk geurende kuipplant, met creatieve culinaire toepassingen.
Lijkt op 'Honey Dew Melon' maar heeft donkerder blad en een vleug mandarijn in de geur. Net als 'Honey Dew Melon', rijker en veel eerder bloeiend en maar een klein beetje minder ananas geur dan 'Scarlet Pineapple'.
Een van de beste eetbare bloemen die bestaan.
Ananas Salie voor de bloemen.
Het kleine zusje van de te reusachtige en te laat bloeiende 'Indigo Spires'. Ze heeft wat meer het uiterlijk van Salvia farinacea (meelsalie) waarvan niemand weet dat dat ook een vaste plant is. Ze overleven beide soms buiten maar zijn dus net niet winterhard en je kunt ze natuurlijk als eenjarigen beschouwen maar in een koude kas overleven ze gemakkelijk.
Indrukwekkend van kleur en zeer lang bloeiend.
De nieuwe dwergvorm van 'Mystic Spires' die al sinds 2014 deel uitmaakt van ons sortiment. In 2018 onderscheiden als beste innovatie van de vakbeurs 'IPM' en in 2019 geïntroduceerd.
Behalve het verschil in hoogte zien we verder weinig verschil tussen deze kruisingen van de ouderwetse meelsalie met de reusachtige longispicata. Beide zijn net niet winterhard. In pot mag je ze koud overwinteren ze verdragen op een beschutte plek wel tot -10 graden vorst.
Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.
Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is net als haar zusje flamingo in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.
Dit is de sensatie van 2019, deze uitzonderlijke nieuwe tweekleurige Salvia.
Ze is recent 'gevonden' door een amateur veredelaar uit Norfolk waar we nog veel meer moois van mogen verwachten.
In een flinke pot heb je er de hele zomer plezier van. Ze verdraagt tot ongeveer -12 en maakt dus ook in de volle grond een kans.