De nieuwe Salvia pratensis lijken veel beter te herbloeien dan we gewend zijn. Knippen loont zich dus toch.
Deze heeft hele grote bloemen in een fantastische kleur aan donkere stelen.
Diep donker paarsblauw en explosief bloeiend in juni. Kan daarna nog tot november wat af en aan nabloeien.
Knippen stimuleert de herbloei wat minder bij deze. Maar baat het niet dan schaadt het ook niet.
Omdat inheemse soorten zo waardevol zijn voor insecten voegen we er steeds meer toe aan ons sortiment. In dit geval is dat niet echt nodig omdat er genoeg cultuurvarianten en kruisingen zijn waar insecten evenveel baat bij hebben.
Dus omwille van pure eenvoud deze ecghte wilde vorm van veldsalie.
en je wil natuurlijk dat ze zich in je bloemenweide verder zaaien. Onze grond is daar helaas wat te rijk voor.
Deze wordt in Zuid Afrika gebruikt bij rook ceremoniën.
Noord Amerikaanse indianen hebben een Salvia met dezelfde functie; Salvia apiana,
Salvia repens is winterhard tot ± -10oC en zaait zich daarnaast meestal rijk uit.
Het blad is licht gekarteld, de bloemen zijn bijna wit. Ze geurt harsig.
Niet kruipend.
Deze sterk opgaande vorm van de kruipende Salvia reptans is bij ons volledig winterhard.
Pat McNeal vond haar in het wild in de Davis Mountains, Texas, op 1200 meter. Ze groeit daar op droge doorlatende grond, maar is niet heel kritisch.
Ze heeft lange rechte stengels met smal, naaldvormig blad en bloeit relatief laat maar nog best lang in fantastisch cobalt-blauw.
Zet haar eens naast een Gaura.