Kroes is mooi, plat is lekker. Topkoks weten hoe heerlijk zoet Italiaanse peterselie is. Ik zou nog verder willen gaan, wanneer je echt drastisch wilt schiften: aan de peterselie herken je de kok.
Als ze na de winter bloeien worden ze een beetje bitter, maar deze kan zich wel in stand houden door zelf uitzaai.
Wellicht het allerbelangrijkste keukenkruid dat er is.
Een peterselie revolutie.
Het belangrijkste keukenkruid aller tijden neemt een nieuwe vorm aan met dit dille blad.
Stel je voor hoe prachtig dit is wanneer het fijngesneden over je gerechten strooit.
Met peterselie maakt je elk gerecht beter.
Nog een keer: peterselie is het allerbelangrijkste keukenkruid dat er is. In de rijke plattelands keuken komt het dagelijks op tafel. Mijn Duitse tante heeft een zeer grote moestuin, alle bedden zijn er omzoomd met deze peterselie. Ze produceert er tonnen van. Voor de winter legt ze peterselie in, in zout. Invriezen voor de winter kan natuurlijk ook.
Persoonlijk vind ik de platte lekkerder.
Een van de meest winterharde van de struikachtige bladhoudende Phlomis.
Prachtig als struik vooral een beetje op leeftijd. Net een reuzen salie met heerlijk grijs-groen blad.
De oker gele bloemen verschijnen na een zachte winter massaal in het voorjaar. Na een strenge is het een race met de kalender of er in het najaar nieuwe knoppen rijp worden.
Deze wordt wel verward met Phlomis russeliana, Het zijn beide kruidachtige, dus niet verhoutende soorten, maar deze is subtieler van kleur en veel hoger. De verfijnde combinatie van groen-grijs wollig blad met zacht roze met beige bloemen vind ik heel aangenaam. Het is mede vanwege haar hoogte een indrukwekkende plant die soms zelfs de 2m haalt.
Ze is prima winterhard en half bladhoudend.
Turkse salie, uit Griekenland.
Een Nederlandse introductie uit 2010, die na 8 jaar testen is geselecteerd op geur en ziekte resistentie.
Phloxen zijn makkelijke standvastige planten.
Ik vind de meeste wat al te bont en ben geen fan van van tweekleurige bloemen. Maar deze mag er zijn, met haar zoet-sappige bloemetjes.
Net als de rest van de kruip phloxjes wolkig en laag, maar dan met een vleugje blauw in het wit.
Voor de zachte kleuren border.
Bloemetjes die zichzelf verkopen.
Vijftien centimeter sneeuwgarantie in mei biedt deze een eenvoudige, gemakkelijke vaste plant waar je grote vakken mee kunt vullen.
Ze staat niet graag al te donker of te droog in de zomer.
Maagdelijk wit.
Het donker purperen blad doorstaat milde winters ongeschonden. Mocht het bevriezen, dan krijg je prachtig nieuw blad in het voorjaar. Zoals meestal; hoe kouder, hoe donkerder. De combinatie met de heerlijke paarse bloemetjes is ook geslaagd. De bloemen zijn diep donker en bijzonder groot voor jakobsladder.
Een geweldige nog vrij nieuwe introductie.
'Stairway to heaven'.
Een van de fijnste ganzerikken die ik ooit heb leren kennen. Misschien ook mede dankzij de herinnering aan inmiddels overleden bondgenoot Michel waar ik haar het eerst van kreeg.
Diep rode bloemen op lange luchtige stengels met een donker bruin hart uit de zuidelijke staten van de VS.
Zilver-groen blad, gedeeltelijk ook nog in de winter. Makkelijke lang levende plant.
Vuurwerk roosjes.
Pluot is de samentrekking van plum en apricot een kruising dus van een abricoos met een Japanse pruim.
Pluot is niet zelf bestuivend. Bestuiving is mogelijk met abrikoos, pruim, sierpruim of een ander ras pluot.
De smaak van de gladde vruchten is bijzonder goed, zeer zoet en complex.
Abrikoos-pruim is in Californië ontwikkeld door Zaiger's Genetics.
'Tros Oranje' is een productief oud ras met kleine vruchten. Ze is prima zelfbestuivend, maar kruisbestuiving met andere rassen geeft nog meer opbrengst.
Ze zijn heerlijk zoet en geschikt voor verwerking of verse consumptie.
Snoei ze vooral de eerste 5 jaar niet, daarna sporadisch, na de oogst. Neem daarbij takken helemaal weg om een open kroon te houden.
Niet iedereen heeft, zoals wij, in zijn tuin plaats voor gigantische hoogstam kersenbomen. Voor mannen met hoogtevrees, kleine tuinen of zelfs een balkon komt deze traag groeiende minikers wellicht van pas. Dit bij de grond vertakkend kersenstruikje wordt niet hoger dan 1,5 meter, of korter als je haar topt, maar kan na een paar jaar wel kilo's kersen dragen. Snoeien is niet nodig en ze bestuift zichzelf. Andere rassen in de buurt bevorderen zoals altijd de vruchtzetting.
Oorbellen, zus van Betty?pani shenan
Alleen al vanwege de naam maar ook vanwege de fabuleuse smaak zijn we dol op de reausachtige, stokoude 'Schneiders Späte Knorpelkirsche' in onze schapenweide. 'Dönissens', omstreeks 1824 in Duitsland gevonden, is net zo lekker en ook goed productief. De oogst is relatief laat; vanaf eind juli. Bestuiving kan met de meeste andere rassen uitgezonderd 'Kordia' en 'Techlovan'.
De beste gele.
'Kordia' is een zuilvormige, goed zelf bestuivende zoete kers met een diep rode, bijna zwarte kleur.
De kersen rijpen in juli en zijn heerlijk zoet en aromatisch van smaak.
Snoei 'Kordia' in het voorjaar in een zuilvorm en laat daarbij korte horizontale takjes ongemoeid. Hierdoor kan de uiteindelijke hoogte van het boompje op 2 tot 3 meter worden gehouden.
'Regina' is een kruising uit 1981 van 'Schneiders Späte Knorpelkirsche' (dat zijn de grote kersenbomen op onze kwekerij) met 'Rube'. De kersen hebben een bijzonder goede smaak en aroma en weinig last van barsten, ze rijpen relatief laat, eind juli.
Ze is zelfbestuivend, maar andere kersenrassen in de buurt geven meestal een wat hogere opbrengst.
Dit zijn kleine boompjes, dus goed te verzenden. Omdat ze laag veredeld en als zuilvorm gekweekt zijn blijven ze klein.
'Stella' is een vruchtbare, donkerrode, vrij zoete kers met een goede smaak, weinig gevoelig voor barsten.
De kersen rijpen omstreeks half juli.
Ze is zelfbestuivend, maar andere kersenrassen in de buurt kunnen de vruchtzetting bevorderen.
'Stella' is een Canadees ras (1970), van nature vrij compact.
Deze planten zijn bovendien laag geënt, het blijft dus een klein boompje.
Eindelijk kunnen we ook deze klassieker van voor 1850 uit ons lieve buurland aanbieden. Ze heeft zeer goed smakende grote donkerpaarse vruchten met groen-geel vruchtvlees die vanaf half augustus rijpen. Ze is zeer ziekte resistent.
Ze is prima zelfbestuivend, maar de opbrengst kan worden verhoogd door kruisbestuiving met 'Anna Spath', 'Czar','Monsieur Hatif', Opal', 'Reine Claude d'Althan' en 'Victoria'.
Met mate snoeien in het voorjaar.
De 'Hauszwetsche' is een ziektevrije zelfbestuivende zoete pruim met grote langwerpige vruchten. Het groen-gele vruchtvlees laat goed los van de pit. Ze geeft een goed regelmatige opbrengst.
Ook hier geldt; zelf bestuivend maar geeft nog meer opbrengst met andere rassen in de buurt.
Matig snoeien in het voorjaar of meteen na de oogst.
Voor je Proermevlaai.
Zuilvormige pruimen zijn een recente ontwikkeling. Ze maken hele korte vruchtbare zijtakken waardoor ze als een ± 80 cm brede kolom groeien en snoei vrijwel niet nodig is. Ze kunnen dus ook in pot maar in de volle grond vragen ze veel minder aandacht. 'Mirabelle Ruby' is zelfbestuivend, maar zoals vaak het geval: de opbrengst wordt nog beter wanneer ze worden kruisbestoven, bijvoorbeeld door bijvoorbeeld: 'Mirabelle de Nancy', 'Opal' of 'Victoria'. Het vruchtvlees is geel-rood, de smaak is zoet met een vleugje perzik.
'Opal' is een van onze favoriete pruimen. Ze is gezond, makkelijk en redelijk zelfbestuivend. Ook kan ze als bestuiver een rol spelen voor andere rassen zoals 'Victoria'.
Het vruchtvlees is geel en het velletje heet blauw te zijn, maar dan wel pruimenblauw.
Deze zelffertiele pruim, in 1860 gevonden in Frankrijk, is tamelijk groeikrachtig. Als laagstam blijft ze relatief klein. De grote vruchten rijpen in augustus. Ze zijn zeer zoet, aromatisch en sappig.
Hoewel ze prima zelfbestuivend is kan bestuiving door bijvoorbeeld 'Bleue de Belgique', 'Reine Claude d'Althan' of 'Victoria' de opbrengst nog vergroten.
Dit stokoude ras is nog steeds zeer geliefd. In de loop van augustus rijpen de zoete, aromatische, groen-gele vruchten.
Pruimen moeten voor een goede opbrengst worden bestoven door een ander ras. Als je plaats hebt, plant dan bijvoorbeeld een van de volgende rassen erbij, of probeer de buren te overtuigen dat te doen: 'Anna Spath', 'Belle de Louvain', Monsieur Hatif, 'Hauszwetsch', 'Opal', 'Reine Claude Althan', Reine Claude d'Aullins', 'Reine Victoria', 'Czar' of 'Stanley'.
Ook 'Stanley' is zelf bestuivend. Maar als je er plaats voor hebt plant dan een aantal verschillende rassen, zowel om de oogst te spreiden, de opbrengst te verhogen als omwille van de subtiele smaakverschillen.
De grote ovale, sterk berijpte vruchten rijpen omstreeks eind augustus tot half september.
Na de oogst of in het voorjaar licht snoeien in vaasvorm zodat de zon diep in de kroon kan doordringen.
Nog zo'n lekkere pruim, het ljkt wel of we ze `zelf hebben uitgezocht.
Ook deze is redelijk zelfbestuivend hoewel de vruchtzetting altijd beter is als er een ander ras in de buurt staat. In dit geval bijvoorbeeld 'Opal'.
'Victoria' is zoet- aromatisch. Pruimentijd is het eind augustus.